Kαμία θρησκεία δεν προετοιμάζει πραγματικά τον άνθρωπο για την επόμενη ζωή ( ΜΕΡΟΣ 3)

Αυτή η ανάρτηση θα είναι μεγάλη και η τελική μιας και αυτό το θέμα δεν καλύπτεται στην κυριολεξία ούτε με 100 μέρη γιατί δεν είναι μόνο ο αστρικός κόσμος, ο αστρικός κόσμος είναι μόνο η αρχή και αυτός ήταν πραγματικά πολύ συνοπτικά. Τον πόνο που δίνουμε τον εισπράτουμε από μια άλλη πηγή και αυτός ο πόνος μας διδάσκει μας κάνει πιο σοφούς και ονομάζεται ΚΑΡΜΑ, έτσι είναι και η επόμενη ζωή! δεν υπάρχει τιμωρία στο σύμπαν στην δημιουργία παρά μόνο πόνος-αγώνας ο οποίος είναι το φυσικό αποτέλεσμα των πράξεων μας η των επιλογών μας η δίνεται σοφά και συγκεκριμένα ώστε να μάθουμε ως ψυχές. Πράγμα που ορίζεται από δυνάμεις κατά πολύ πιο σοφές από όσο μπορούμε να αντιληφθούμε. Ότι δεν αποδέχεστε καλώς, κρατήστε ότι αποδέχεστε.

Εδώ στην Γη ενσαρκωνόμαστε για να πάρουμε κάποια μαθήματα και εμπειρίες που μόνο εδώ θα μπορούσαμε να πάρουμε. Μετά το θάνατο δεν ακολουθεί κάποια νέα παράξενη ζωή αλλά η συνέχεια της. Όταν κάποιος πεθάνει συνεχίζει με το ίδιο σώμα που είχε στην κανονική του ζωή με τα ίδια προβλήματα όποια και αν ήταν αυτά, ζει τις ίδιες καταστάσεις στους ίδιους χώρους, μάλιστα πολλές φορές δεν καταλαβαίνει καν ότι πέθανε. Το αντιλαμβάνεται όταν βλέπει ότι οι σκέψεις του παίρνουν
μορφή. Όσα είχαν καταγραφεί στην προηγούμενη ζωή,αυτά ήταν οι σκέψεις του, η αστρική ύλη τα βλέπει αυτά και τα ενσαρκώνει,του φτιάχνει το μάτριξ που θα ζήσει. Αλλά επειδή ο άνθρωπος μπορεί να την επηρεάσει με την σκέψη του επιμένοντας λίγο τότε τα αλλάζει όλα όπως θέλει. Μπορεί να φτιάξει ένα σπίτι σε μερικά λεπτά να φυτρώσει το χαμένο του πόδι να ζήσει μια περιπέτεια εμπνευσμένη από ότι θα ήθελε, να πλάθει την ζωή του όπως αυτός θα την ήθελε στην κυριολεξία!να πλάσει κόσμους στους οποίους θα ήθελε να συμμετάσχει. Μπορεί να ζήσει χαρά ηδονή λύπη τρόμο πόνο κτλ σε τέτοιο υψηλό βαθμό που δεν μπορεί να βιώσει στην κανονική του ζωή,γιατί το σώμα του θα κατέρεε εκείνη τη στιγμή. Γενικά στην επόμενη ζωή δεν υπάρχει κάποιο είδος ανταμοιβής η τιμωρίας.

Μη συγκρίνεται την φυσική με την αστρική ζωή, ενσαρκωνόμαστε στην φυσική ζωή για κάποιους σκοπούς και μαθήματα που μόνο εδώ τα μαθαίνουμε. Είναι καθήκον του ανθρώπου να αποκομίσει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος εμπειριών στην επίγεια ζωή και να την κάνει να διαρκέσει όσο πιο πολύ γίνεται,για αυτό ο άνθρωπος υπακοούει τόσο πολύ στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ο θάνατος είναι μια διαδικασία όπου η ψυχή αποχωρίζεται το φυσικό σώμα και μένει για μερικά λεπτά με το αιθερικό σώμα ως και μια ώρα, ύστερα ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του διαβάζει την ζωή του σαν θεατής  και τίποτα δεν του διαστρεβλώνει την αλήθεια. Ύστερα περνάει σε κάποιο στάδιο αναισθησίας το οποίο διαρκεί από μερικά δευτερόλεπτα ως και βδομάδες. Η γαλήνια όψη των νεκρών μας δείχνει ότι η ψυχή του δεν θα ταλαιπωρηθεί.

Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος δημιουργεί το δικό του καθαρτήριο το δικό του παράδεισο Ή κόλαση,τα οποία δεν είναι τοποθεσίες αλλά καταστάσεις συνείδησης. Η κόλαση με τις φωτιές κτλ είναι δημιούργημα θεολογικής φαντασίας. Ένας κακός άνθρωπος θα βιώσει τόσο άσχημα πράγματα που ούτε η λέξη κόλαση δεν θα μπορούσε να το περιγράψει. Ένας βιαστής η δολοφόνος θα βιώνει ασταμάτητα την φρίκη των πτωμάτων και των πράξεων του. Αυτοί που σφάζουν ζώα έχουν επίσης την δική τους κόλαση,ο πεθαμένος ζει μέσα σε πλήθος ζώων που τρέμουν και ουρλιάζουν φρικτά,ακρωτηριασμένα ακολουθώντας τον παντού. Σε μερικούς αυτά φαντάζουν αδιάφορα αλλά φανταστείτε αυτό να διαρκεί ασταμάτητα δεκαετίες αστρικής ζωής και ο βαθμός τρόμου και
έντασης είναι πολύ πιο έντονος από ότι θα μπορούσε να συμβαίνει στον φυσικό κόσμο. Οι μορφές των σφαγμένων ζώων δεν είναι οι ψυχές τους,απλά τα αστρικά μόρια παίρνουν το μίσος και τα στοιχεία του σφαγέα και του το υλοποιούν στην άλλη ζωή. Είναι φυσιολογική αντίδραση,ζεις το ποιον σου,όπως ζει ένας ασθενής στο φυσικό άρρωστο σώμα του, ο οποίος αυτός ευθύνονταν για αυτήν την κατάληξη. Αυτά είναι αναπόφεκτα η ζωή δίνει σκληρά μαθήματα αλλά έτσι αλλάζουν οι άνθρωποι.Το μυστήριο της εξομολογήσεως με εσώψυχη μετάνοια ένα από αυτά που κάνει είναι ότι σβήνει αυτή την αστρική ύλη, η πραγματική μετάνοια αλλάζει σιγά σιγά αυτήν την αστρική ύλη από τα δολοφονημένα ζώα και όχι μόνο, ενώ το μυστήριο της εξομολογήσεως την διαγράφει εκείνη την στιγμή. Για αυτό λέγεται και μυστήριο,διότι συμβαίνουν μυστήρια πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν,τουλάχιστον αυτές τις εποχές διότι λείπει πολύ γνώση ακόμα.

Όσοι ήταν λαίμαργοι,αλκοολικοί,ή χρήστες ναρκωτικών, θα υποφέρουν γιατί δεν έχουν φυσικό σώμα για να τα απολαύσουν και γιατί στο αστρικό κόσμο η εντάσεις είναι δεκάδες φορές πιο έντονες, αν τα δημιουργούν αστρικά πάλι δεν θα τα απολαμβάνουν γιατί τέτοιες απολαύσεις είναι τελείως διαφορετικές από ότι οι φυσικές,θα είναι σαν άγευστο φαγητό. Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος μετά τον φυσικό θάνατο είναι να ζήση στον αστρικό κόσμο μια ζωή βαρετή, άχρηστη, γεμάτη κουτσομπολία και χυδαιότητες. Τα πράγματα τα οποία ο άνθρωπος αδυνατούσε δεν είναι τίποτα άλλο παρά παρελθόν όπως οι επαγγελματικές ανησυχίες,μπορεί να ζήσει μια όμορφη ζωή γεμάτη περιπέτεια δράση χαρά αγάπη,χωρίς κούραση,δίψα,πείνα και όλες τις ανησυχίες που έχει η επίγεια ζωή,και δημιουργεί τον παράδεισο του,τους κόσμους τους. Ύπο  την προϋπόθεση ότι είχε μια ανάλογη κάθαρση από κακίες, εκδικητικότητα  κτλ, ώστε να έχει το ανάλογο καθαρό αστρικό σώμα για κάτι τέτοιο. Γενικά είναι προτιμότερο να πεθαίνουμε γέροι γιατί έχουμε πείρα από την ζωή και έλεγχο παθών και πιο ολοκληρωμένη ζωή, γιατί θα κινούμαστε πιο ώριμα στον αστρικό κόσμο.

Αυτοί που βασανίζονται πολύ στον αστρικό κόσμο,είναι οι θρησκόληπτοι και αυτοί που έχουν ενοχές και εμμονές, πρέπει να κάνουν μια δυνατή πνευματική ανόρθωση για να ξεφύγουν από αυτό.
Η ψυχή υποφέρει σε ένα φυσικό σώμα όταν τα παιδικά του χρόνια τα έζησε χωρίς ενδιαφέροντα. Είναι καθήκον του ανθρώπου να αποκομίσει το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος εμπειριών και μαθημάτων στην επίγεια ζωή και να την κάνει να διαρκέσει όσο πιο πολύ γίνεται για αυτό ο άνθρωπος υπακούει πολύ στο ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως.

Οι ανώτεροι άνθρωποι όπως οι μουσικοί,οι ερευνητές,τα ανήσυχα πνεύματα, οι επιστήμονες  δεν νιώθουν κούραση και μπορούν να δουν όλα τα εργαστήρια του κόσμου,να ακούσουν πολύ πιο περίπλοκες μελωδίες να δουν ομορφιά και λειτουργίες του κόσμου που αδυνατούν οι ζωντανοί. Επίσης μπορούν να διαβάσουν βιβλία και να μάθουν νέες εξελιγμένες ιδέες,ακόμα και να μάθουν πράγματα όπως πολεμικές τέχνες η μουσική κτλ όπως στο ματριξ. Η αστρική ζωή είναι κλάσεις ανώτερη  από ότι η φυσική,οι δυνατότητες προόδου και απολαύσεις είναι πολύ πιο μπροστά. Όποιος ζωντανός ήταν ρηχός, τον ένοιαζε μόνο η μπάλα το κουτσομπολιό κτλ θα δυσκολευτεί πολύ να απολαύσει τον αστρικό κόσμο γιατί το πνεύμα του θα είναι αδύναμο. Επειδή στον αστρικό κόσμο οι απολαύσεις και η ένταση τους είναι πιο ευπρόσιτες από ότι στην φυσική ζωή είναι δυνατόν να καθυστέρηση την εξέλιξη του και να δημιουργήσει όχι ένα τόσο καλό κάρμα,πρέπει να κάνει μια καλή συνετή χρήση της αστρικής ζωής,πρέπει να μην έχει μεγαλύτερες προσκολλήσεις από ότι είχε στην επίγεια ζωή. Μπορεί ο αστρικός κόσμος να ακούγεται φανταστικός αλλά δεν ισχύει για τους κακούς ανθρώπους και για αυτούς που αυτοκτονούν, γιατί όταν κάποιος αυτοκτονεί
τροποποιεί αλλάζει την ΠΡΟ-ΔΙΑΓΕΓΡΑΜΕΝΗ διάρκεια της φυσικής ζωής που καθορίστηκε από ένα τρομερά πολυσύνθετο σύνολο αιτιών. Είναι σαν να πατάνε όπισθεν στην εξέλιξη τους. Βέβαια εξαρτάται και ο λόγος αυτοκτονίας, ήταν θυσία; Η απελπισία; ήταν αλτρουιστικός η εγωιστικός ο λόγος;

Εάν η ζωή στην Γη χαρακτηρίζονταν από έντονη νοητική δραστηριότητα και αγνότητα τότε το αστρικό σώμα πεθαίνει νωρίς σιγά σιγά και πηγαίνουμε στον επόμενο κόσμο τον νοητικό,ενώ αν η ζωή χαρακτηρίζονταν από έντονα πάθη και απολαύσεις θα μείνει πολύ καιρό στην αστρική ζωή,αλλά θα αποκομίσει πολύ εμπειρία. Η αστρική ζωή είναι μικρότερη σε διάρκεια από ότι η φυσική είναι από 3 ως περίπου 60 χρόνια αναλόγος πόσες επιθυμίες είχες στην επίγεια ζωή σου,στο αστρικό κόσμο έχουμε πιο πολύ δικό μας χώρο γιατί οι άνθρωποι φεύγουν γρήγορα από εκεί χώρια το ότι ο καθένας είναι στο υποεπίπεδο που του αναλογεί, στο σύνολο 7. Στα χαμηλά επίπεδα υπάρχουν περιορισμοί και δυσκολίες και σκοτεινά πνεύματα που μπορούν να σου κάνουν την ζωή μια απερίγραπτη κόλαση ιδίως στα πολύ χαμηλά. Όσο πιο γρήγορα μετανιώσεις πραγματικά προσελκύεις σιγά σιγά ανώτερη αστρική ύλη και ανεβαίνεις υποεπιίπεδο, είναι η φύση των πραγμάτων τέτοια. Στα υψηλά 1-2 υποεπίπεδα ζουν σε ένα κόσμο ονειρεμένο φτιαγμένο από φαντασία όπως ακριβώς όπως τον θέλουν και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας,εκεί δημιουργούνται και κοινότητες γιατί ισχύουν οι συγγενικές και γλωσσικές ιδιότητες όπως ίσχυαν στην επίγεια ζωή. Σε αυτό το επίπεδο εάν ένας γιατρός βρει μια θεραπεία και έχει τρομερό ενδιαφέρον για τους ζωντανούς, μπορεί να κατέβει υποεπίπεδο και να επικοινωνήσει μέσο ονείρου. Αυτοί που είναι στα υψηλά υποεπίπεδα είναι αδύνατον να γνωρίζουν τι συμβαίνει σε εμάς.

Οι στρατιώτες που πεθαίνουν στις μάχες είτε έφταιγε το κράτος τους είτε όχι εάν πολέμησαν για ένα καλό ιδεώδες κατά την γνώμη τους και ιδίως αυτοί που θυσιάζονται ανιδιοτελώς είναι για αυτούς ένας τρομερός παράγοντας εξέλιξης και ας μην το γνωρίζουν.Τα παιδάκια που πεθαίνουν δεν έχουν ζήσει πάθη έτσι δεν τα συναντάμε στα κατώτερα αστρικά υποεπίπεδα. Οι άνθρωποι με αγνό νου και υψηλές προσδοκίες που πέθαναν από ατύχημα πέφτουν σε ένα ευτυχισμένο λήθαργο για ένα χρονικό διάστημα ίσο
με της επίγειας ζωής. Όταν η γήινη ζωή κοπεί βίαια ακαριαία είναι σαν να ξεκολάμε ένα κουκούτσι από ένα άγουρο φρούτο,έτσι ώριμη αστρική ύλη που θα μπορούσε να είναι στα ανώτερα υποεπίπεδα πηγαίνει καθυστερημένα. Οι άνθρωποι που είναι καταδικασμένοι σε θάνατο καθυστερούμε την εξέλιξη τους,όλο αυτό το έντονο μίσος η εκδικητικότητα τα πάθη κτλ είναι πολύ έντονα στο αστρικό τους σώμα και πάνε και επηρεάζουν τους σαν πνεύματα τους ζωντανούς που θα έκαναν παρόμοια
εγκλήματα. Αυτό εξηγεί και τις επαναλαμβανόμενα εγκλήματα σε συγκεκριμένα μέρη. Ο άνθρωπος που έζησε μια πολύ βίαιη εγωιστική και σεξουαλική ζωή γίνεται μια οντότητα εξαιρετικά άγρια γιατί ταράζεται που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ορέξεις του,θα προσπαθήσει να τις ικανοποιήσει μέσω ενός μέντιουμ η σε κάποιον επιρρεπή για πάρει μια γεύση και όταν τα καταφέρουν νιώθουν μια τρομερή ικανοποιήσει, εμείς τους βιώνουμε σαν πειρασμούς η σαν δαίμονες,όχι ότι δεν υπάρχουν.

Σε σπάνιες περιπτώσεις άνθρωποι που είναι τρομερά προσκολλημένοι με την ύλη και τα πάθη το αιθερικό σώμα δεν αποκόβεται από το αστρικό και ζουν χαμένοι σε ένα αχανές άπειρο μονότονο γκρι χάσμα, μένουν άφωνοι και τρομακτικά σοκαρισμένοι και ανίκανοι,μετά από μερικά χρόνια πεθαίνει το αιθερικό σώμα του,και πάει στον αστρικό κόσμο στο υποεπίπεδο που του αντιστοιχεί. Μερικές φορές πριν γίνει αυτό καθώς είναι στο αχανές γκρι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με κάποιο μέντιουμ παρ
όλο που το πνεύμα οδηγός η κάποιος άγγελος του λέει όχι. Επίσης όσο ζει σε αυτό το αχανές γκρι στην προσπάθεια του να ξαναβιώσει τον φυσικό κόσμο,μπορεί να κάνει κατάληψη-να μπει σε κάποιο ζώο, η μέντιουμ αν θέλει συμφωνεί το μέντιουμ. Εάν κάνει ολική κατάληψη σε ένα ζώο τότε δεν μπορεί να βγει μέχρι να πεθάνει το ζώο,και αν του άρεσε η ζωή θα προσπαθήσει να μπει σε άλλο ζώο του μαντριού μετά τον θάνατο του ζώου που έχει μπει και να διοικεί την αγέλη. Αυτός με τον καιρό
δημιουργεί πολύ άσχημο κάρμα και με τον καιρό το αστρικό του σώμα αρχίζει και ενώνεται με του ζώου και γίνεται σαν του ζώου,και όχι μόνο αυτό με τον καιρό χάνει ακόμα και τον έλεγχο του ζώου που έχει μπει μέσα. Ίσως κάπως έτσι να δικαιολογείται και η τάση στην ανατολή ότι ο άνθρωπος μπορεί να ενσαρκωθεί σε ζώο.

Ενώ οι ζωντανοί νομίζουν ότι έχασαν τον νεκρό,ο νεκρός δεν το πιστεύει και επηρεάζεται πολύ από τα συναισθήματα των άλλων γιατί δεν έχει το φυσικό σώμα που απαλύνει τις αισθήσεις. Βέβαια ο νεκρός δεν βλέπει όλο τον αστρικό κόσμο παρά μονάχα το υποεπίπεδο που του αντιστοιχεί ανάλογα την κάθαρση. Γενικώς όλοι οι νεκροί είναι επηρεάσιμοι ως ένα βαθμό,π,χ, η μάνα και οι φίλοι του νεκρού ερεθίζουν το μάνας(ενεργειακή ευφυΐα) του νεκρού και μπορεί να μας μιλήσει μέσω του
ονείρου.ΔΕΝ πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε τους νεκρούς,η τρυφερή ανάμνηση είναι μια δύναμη που τους βοηθά αυτούς και τον κόσμο τους,μιας και οι κόσμοι αυτοί είναι συνδεδεμένοι. Ο πόνος και η βαθία θλίψη μόνο πόνο και προβλήματα δημιουργούν στους νεκρούς. Οι λιτανείες και οι προσευχές προς τους νεκρούς δημιουργούν δονήσεις που τους κάνει πιο ευχάριστο τον κόσμο και τους βοηθούν να πάνε σε ανώτερους κόσμους πιο γρήγορα. Στις λιτανείες ευεργετούνται και τα μνημόσυνα  βοηθιούνται τρομερά οι νεκροί. Οι γενικές προσευχές δεν είναι τόσο ισχυρές όσο μια συγκεκριμένη έντονη σκέψη υπέρ του νεκρού. Χρωστάμε πολλά σε αυτούς που προσεύχονται υπέρ των νεκρών ανεξαρτήτος θρησκείας. Επίσης βοηθιούνται οι νεκροί όταν κάνουμε καλές πράξεις στο όνομα του νεκρού. Μην ξεχνάτε ότι και εμείς ήμασταν νεκροί κάποτε Η θα είμαστε.

O άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει πλέον τι πιστεύει, τουλάχιστον ως ένα βαθμό που να μπορεί να τα κατανοεί. Ο σημερινός άνθρωπος μπορεί να τα κατανοεί σε σύγκριση με τον άνθρωπο των παλαιών εποχών που ήταν αμόρφωτος. Οι θρησκευτικοί ηγέτες και όχι μόνο έχουν μείνει στο παρελθόν,αρκετά μοναστήρια πολλών θρησκειών έχουν χειρόγραφα με τέτοιες και περισσότερες πληροφορίες και σκοπίμος τα κρατούν μυστικά. Εν μέρη σωστά πράττουν γιατί θα κλονιστούν οι πιστοί και θα μπορούσε να δημιουργηθεί χάος! και γιατί μόνο έτσι θα επιβίωναν από τις λεηλασίες.  Αλλά σίγουρα θα εξαφανίζονταν το χάος αν έβγαιναν στην φόρα ΣΩΣΤΑ γιατί θα έβλεπαν ότι όλα δένουν όλα έχουν μια συνοχή,θα ήταν μια απλή μπόρα, μια μπόρα που όλοι φοβούνται και οι μεν και οι δεν. Όλα αυτά δεν αναιρούν κάποια θρησκεία απλά επιπροσθέτουν, συμπληρώνουν τα κομμάτια του παζλ που λέγεται άγνωστο. Σε αυτά που λένε οι θρησκείες δεν ξέρουμε, έρχονται και συμπληρώνουν το κενό,"δεν ξέρουμε"το οποίο δένει.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Κάποιες πληροφορίες για τους λίγους τα οποία θεωρούνται αιρετικά παραμύθια. Παράδεισος είναι η κατάσταση που δεν θα ξανά υποφέρει η ψυχή και θα χαίρεται τόσο όσο ποτέ άλλοτε και κόλαση είναι η πλήρης αποτυχία ως ψυχή ύστερα από πολλούς κύκλους και θα υποφέρει τόσο όσο ποτέ άλλοτε και μάλλον είμαστε προς το τέλος. Μέσα στην δημιουργία υπάρχει ένα είδος ασύλληπτης και ακατανόητης ενέργειας σε κάποιες πύλες μέσα στην δημιουργία η οποία  μπορεί να διαγράψει και να εξαφανίσει κάθε δημιούργημα, αυτό ανησυχούσε τα ουράνια πλάσματα και περίμεναν από τον δημιουργό ποιος και πως θα καταργούνταν αυτές οι πύλες. Έτσι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, ο οποίος θα ήταν ο μόνος που θα μπορούσε διότι θα κατείχε μια ενέργεια που θα μπορούσε να τις κλείσει προσευχόμενος όταν θα βρίσκονταν σε ένα ορισμένο επίπεδο και τα ουράνια πλάσματα θα έπρεπε να τον καθοδηγούν μιας και ήταν το πιο ανίσχυρο πλάσμα αλλά θα είναι το μόνο πλάσμα που θα έχει άπειρη δυνατότητα εξέλιξης αν το επιθυμούσε και δύναμη δεν θα υπήρχε όριο για τον άνθρωπο. Τότε το 1/3 του ουρανού ζήλεψε θύμωσε εξοργίστηκε και επαναστάτησε έτσι έγιναν έκπτωτοι και από τότε εξελίσσονται στην κακία, αποστολή του σκότους είναι να οδηγήσει όσες πιο πολλές ψυχές μπορεί στην κόλαση στην απώλεια. Ώστε αυτές οι πύλες να μην μπορούν να κλείσουν και οι έκπτωτοι του σκότους μέσω αυτής της ενέργειας με την πρώτη ευκαιρία να εκδικηθούν τον δημιουργό διαγράφοντας την δημιουργία και κάθε τι που αγαπάει,και μέχρι τότε να ξεσπούν βασανίζοντας τις ψυχές που είναι εικόνα Θεού. Η γνωστή φράση που λέει στο τέλος όλα θα είναι καλά και αν δεν είναι τότε δεν θα είναι το τέλος, κρύβει αυτή την αλήθεια, θα είναι όταν θα έχει μαζευτεί ένας τεράστιος αριθμός ώριμων ψυχών από όλους τους κόσμους και θα έχουν κλείσει τις πύλες θα προσπαθήσουν να βγάλουν τους ανθρώπους από την κόλαση,θα γεμίσει όλη η δημιουργία με παιδιά Θεού και θα συνδημιουργούν στο άπειρο βρισκόμενοι όλοι σε μια κατάσταση αχόρταγης απερίγραπτης έκστασης και ομορφιάς και συνέχειας. Αν δεν τα καταφέρουν οι άνθρωποι αυτά που είναι να συμβούν δεν μπορούν να περιγραφούν  με κανέναν τρόπο.

                                                                        ΤΕΛΟΣ